Alfonso Castelao

é seguro que Galiza e Portugal se axuntarán algún día

¿Con que dereito se nos obriga a deprendermos a lingua de Castela
e non se obriga aos casteláns a deprenderen a nosa?

os galegos tiñan unha cultura anterior e superior á de Castela,
e contaban con institucións foraes que concedían aos labregos un
comezo de propiedade
os ingleses aldraxan aos escoceses; os franceses aos bretóns; os
casteláns aos galegos. E todos eses aldraxes non son máis que un
recoñecemento tácito do "carácter nacional"
A partir de Galiza e de Asturias foise gañando aos mouros o que
despois soio sirveu para engrandecer a Castela.
Nós queremos ser hespañoes, pero a condición de que este nome
non nos obrigue a sermos casteláns.
Pero dentro de Portugal quedounos a mitade da nosa terra, do noso
espírito, da nosa lingua, da nosa cultura, da nosa vida, do noso ser
nacional.

Alfonso Daniel Manuel Rodríquez Castelao naceu na parroquia de Santa Comba e vila de Rianxo (A Coruña) o 30 de xaneiro de 1886, as 10 horas, e morreu no hospital do Centro Galego da cidade de Bos Aires (a Arxentina) o 7 de xaneiro de 1950, as 23 horas.
O día 9 foi enterrado no cemiterio da Chacarita, no panteón do devandito centro, desde once foi trasladado a Galicia, ó Panteón de Galegos Ilustres, en San Domingos de Bonaval (Santiago), o 28 de xuño de 1984.
Foi o fillo máis vello de Mariano Rodríguez de Dios, mariñeiro (segundo a partida de bautismo de Alfonso) e de Xoaquina Castelao Genme (así escrito o segundo apelido na citada fonte), os dous naturais de Rianxo.
A nai falecerá o 24 de xaneiro de 1945, sen ter diante o seu fillo.
En 1895 emigrou con súa nai a Arxentina, a onde emigrara antes o pai. Este radicárase preto de Bernasconi (A Pampa), onde naceron Teresa (aínda viva en 1999) e Xosefina, irmás de Alfonso.
Volveron nai e fillos a Rianxo en 1900 (e o pai pouco despois), ano en que Alfonso ingresa no Instituto de Santiago (29 de setembro), onde estudia por libre o bacharelato en tres anos. Acada o grao de bacharel o 18 de xuño de 1903, ano en que comeza Medicina, tamén en Santiago, na que se licencia o 9 de xuño de 1909, segundo consta no Arquivo Histórico Universitario (atado 1225, núm. 16).
O 28 de setembro deste ano expídense certificacións oficiais desde Santiago para a Universidade de Madrid, na que Castelao pensa doutorarse, o que nunca fará.
Volve a Rianxo, casa na Estrada (Pontevedra) con Virxinia Pereira Renda o 19 de outubro de 1912, e teñen un fillo en 1913, Alfonso Xesús, que morrerá o 3 de xaneiro de 1928.
En 1915 aproba oposicións a funcionario do Instituto Geográfico Estadístico, e obtén praza en Pontevedra, once residirá ata 1936. O 18 de xullo deste ano, inicio da Guerra Civil, está en Madrid, a onde fora para lle presentar ó Presidente das Cortes o Estatuto de Autonomía de Galicia, aprobado o 28 de xuño de 1936. Ata 1938 permanece en España. A partir deste ano viaxa a Rusia, Estados Unidos e Cuba.
En 1940 radícase definitivamente na Arxentina.

(Oh pá, não sei agrupar os links do grupo "Amizade Luso- Galaica"!!!!!!!)